Zanderia miarowym krokiem zbliżała się do bram. Rozmyślała nad wyrazem wdzięczności w oczach smoków, które uratowała.
" Bezinteresowna pomoc nie istnieje. To właśnie dla tych wdzięcznych oczu pomagamy "bezinteresownie". A oni na dodatek jeszcze mi pomogli. Przeprowadziła krótką wymianę zdań z Indirem. Nie, nie potrzebuje teraz pomocy. Musi poradzić sobie sama.
Doszła do bram miasta. Miała nadzieję, że uda jej się przejść bez problemu.

Zand zachłysnęła się powietrzem. Wzięła trzy szybkie wdechy, uspokoiła się i podeszła do strażników czekając na ich reakcję.

Smoczyca spuściła jeszcze bardziej głowę.
- Przepraszam najmocniej Panie. Udaję się na Rynek aby kupić coś na kaszel dla siostrzeńca...

Szybko przeszła przez bramę. Odetchnęła w duchu i ruszyła w dalszą drogę.