Smoczyca położyła się na dachu i obserwowała niewielkie zamieszanie.

- Mistrzu... - smoczyca podeszła do unoszącego się smoka. Z boleścią przyglądała się jego ranom. Będzie musiała poświęcić sporo czasu aby go wyleczyć.

Ivenir spoglądał szczęśliwymi, ale jakże zmęczonymi oczami na swoją wychowankę. Kącik jego paszczy drgnął, próbował się uśmiechnąć.

Zand oderwała się od tak dawno nie widzianego, drogiego jej smoka.
- Hm? Ah tak, jasne. - chwila skupienia.- Jest na jednym z dachów, o tu.- przesłała obraz w myślach i wróciła do Ivenir'a. Tak miał bowiem na imię jej Mistrz.

Zanderia otrzymała po krótkim czasie komunikat. Westchnęła, poderwała się do lotu, za nią wylewitował Ivenir.